М. К. Агінскі “Яго скрыпка грае, грае…”

     
Вось  ужо дзевяць год пры Лынтупскай бібліятэцы працуе жаночы клуб “Сяброўка”. Колькі розных тэм абмеркавана на пасяджэннях клуба за гэтыя гады, колькі цікавых сустрэч прайшло!  Але галоўнай тэмай ёсць і будзе любоў да роднага краю і пазнанне яго гісторыі.

Міхал Клеафас Агінскі. (7 кастрычніка 1765 — 15 кастрычніка1833)

Свецкая вечарынка , прысвечаная жыццю і творчасці кампазітара, вядомага дыпламата, палітыка, удзельніка паўстання Тадевуша Касцюшкі Міхала Клеафаса Агінскага, адбылася ў бібліятэцы да яго юбілею. Рыхтуючы гэта мерапрыемства мы даведаліся што зусім не далёка ад Лынтуп , у  Залессі Смаргонскага раёна, пасля рэстаўрацыі адкрыўся музей-сядзіба М.К. Агінскага. У верасні гэтага года мы вырашылі паехаць туды на экскурсію. Вядома, гады налажылі  свой адбітак на сядзібу. Доўгі час яна была ў закінутым стане. Нейкі час тут хацелі зрабіць  санаторый, нават корпус  пабудвалі, але ён так і стаіць незавершаны.

 Да сядзібы М. Агінскага вядзе прыгожая пад’язная алея. Каля будынку ляжыць вялікі валун з памятным надпісам “Памяці роду Агінскіх”.  Дом-сядзіба размешчаны  каля ракі. У спякотнае надвор’е тут пануе прахалода і спакой.    Раку перагарожвае плаціна, на якой калісьці размяшчаўся вадзяны млын, ён і цяпер ёсць, але пустуе. Вышэй плаціны знаходзіцца прыгожае возера, праўда, на сённяшні дзень яго ачышчаюць.    Заходзім  у дом, дзе нас сустракае экскурсавод.  Вось раяль з раскрытай парцітурай. Здаецца, што гаспадар зараз вернецца і загучыць музыка. Як заведзена ў прыстойным доме, у сядзібе была більярдная  зала, каб было чым зацікавіць гасцей.  А іх было шмат, часам гасціла па 100–150 чалавек.

  І, вядома, у доме была  музычная зала, дзе праходзілі канцэрты. Цяпер, дарэчы, таксама праходзяць не толькі канцэрты, але і касцюміраваныя балы. Яшчэ ў сядзібе была аранжарэя, дзе вырошчваліся рэдкія, дзіўныя расліны. Цяпер яна таксама працуе, і на гэты час там была выстава карцін мастака з Вішнева А.І. Бяляўскага. У адным крыле аранжарэі размясцілася ўтульная  кавярня, дзе можна выпіць кубачак кавы і падсілкавацца смачнымі круассанамі. І сусветна вядомы паланез “Развітанне з Радзімай” быў напісаны тут, у Залессі. Слухаючы гэту бессмяротную музыку, адчуваеш увесь боль і смутак па незваротна страчанай Радзіме. Напэўна, менавіта таму, гэтая музыка намнога перажыла свайго аўтара. У Агінскага напісана некалькі паланэзаў, але, менавіта, гэты зрабіў бессмяротным яго імя.

  Сядзіба М.К.Агінскага –гэта куточак творчасці, натхнення і красаты. Тут атмасфера, прырода і гісторыя спрыяюць стварэнню вершаў, карцін…

  Здаецца само паветра  пранізана духам тых “Паўночных Афін”, якія былі цэнтрам культуры ўсяго края ў 19 стагоддзі.  Нам было вельмі  прыемна прайсціся  па цяністых алеях пейзажнага парку, няспешна выпіць кубачак кавы ў рамантычным кафе, нацешыцца цудоўнымі раслінамі ў аранжарэі і,канечне, паслухаць паланез ля мінор.

 Бібліятэкары Лынтупскай бібліятэкі Пякарская С.У., Трашчынская І.У.    Раб. Т. 58199

1,404 про­смот­ров все­го, 2 про­смот­ров сего­дня